Günler günleri kovalıyor ve yaş ilerledikçe hayat daha da karmaşıklaşıyor.
İş hayatının boğucu stresi , kimseden geri kalmamak her geçen gün daha iyi olmak için gidilen kurslar ve daha bir sürü şey...
Bugün muhasebe kursunda kafamı 5 dk öğle arasında masaya koydum ve yarı uyuklar haldeyken bi anda tatil hayalleri kurmaya başladığımı farkettim.
Bedenim ve ruhum o kadar özledi ki tatili...
Yazın günlerce gezen denizden havuzdan çıkmayan ben şimdiden bu haldeyim.
Siz düşünün nasıl stresli günler geçiriyorum.
Herşeye yetişmek cidden çok zor...
Hele insanın aklı gün yüzüne çıkarmak istemediği acı hatıralarla dolu ise bu dahada zor ve aynı zamanda zorunlu.
İster istemez hatırlamanın beni üzeceği şeylerden kaçmak için
boş tek bir zaman bırakmıyorum kendime.Aslında kaçmamam olmuş olan herşeyle yüzleşmem gerek ama ölümle nasıl yüzleşebilirim ki...
Keşke ölmeseydi , keşke şuan yanımda olsaydı , keşke yine eski günlerde ki gibi gerçek gülümseyişlerimizi güneşle yarıştırsaydık dediğim o kadar çok zaman oluyor ki...
Hala bende alışkanlıktır elimi güneşe uzatır ve güneşi yakalamaya çalışırım.
Sanki yakalayabilecekmişim gibi.
En sonunda da diyorum hep ;
Kaçan son zamanlarımızın değerini bilemedik...
Seni daha çok mutlu edemedim...
Ve şimdi sadece uzun ve sakin bi tatilin hayalini kurarak yazı yeni bitmiş yazı bekleyerek çalışmanın zamanı...
Şimdi kışın zamanı , sonbaharın zamanı...
Şimdi ponponlu berelerin zamanı.
Ve şimdi elini tutabileceğin içini gülümsemesiyle ısıtan yeni aşkların zamanı.
Sevgilinizin elini tutun ve asla bırakmayın.
Sonradan pişman olacağınız aptallıklar yapmayın.
Hayatınızı herzaman "evet ben böyle davrandım! Ben bunu yaptım!" diyebileceğiniz kadar cesur ve temiz yaşayın...
Her saniyenin değerini bilin!
Çünkü bu dünyaya birdaha gelmeyeceksiniz pişmanlıklar yaratmamaya çalışın.
Ah bu arada hala üzülüyorsanızda defolup gitmiş bir tekhücreli içinde üzülmeyi bırakın.
Yaşanacak daha güzel zamanlar ve yaratılmayı bekleyen bir dolu değişik ve zevkli anınız var unutmayın.
Ve en önemliside ;
Kaybettiğinizde değerini anlamak yerine yanınızda ki delice aşık olduğunuz kişiye öyle bir değer verin ki eğer kaybederseniz en azından
"O Mutluydu!"
diyebilesiniz.
Unutmayın ondan başka yok bu dünyada.
Birdaha karşınızada çıkmayacak.
Sadece değerini bilin.
meli
